شهید زین الدین

با صدای ضجه و ناله شدیدی از خواب پریدم...آرام آرام دنبال صدا رفتم..پشت سنگر در کمال ناباوری فرمانده لشگر را دیدم..زین الدین طوری در نماز گریه می کرد که گویی گناه کارترین فرد روی زمین است..از خط که برگشته بود همه سر و صورت و حتی پلک هایش خاکی شده بود آنقدر خسته بود که با خودم گفتم حتما نماز صبحش هم قضا می شود..اما دل عاشق در انتظار لحظه گفتگو با معشوق است و شب میعادگاه و عاشق کجا خستگی می شناسد..

بچه های محله تو و من: مهدی مطلبی